Nepal's Digital Newspaper :: नेपालको डिजिटल पत्रिका :: Setopati

नारायण खड्का

'हँसिलो, खुसिलो भए व्यापार बढ्छ'

भगवती पाण्डेमंगलबार, साउन १, २०८१

'आजकाल व्यापार गरेर बाँच्न धेरै गाह्रो छ'

भगवती पाण्डेसोमबार, असार ३१, २०८१

'नेताहरू त रिमिक्स गीत जस्ता छन्'

सविता बुढाआइतबार, असार ३०, २०८१

'मरी लानु के छ र! छोरीले पढ्दासम्म पढाउँछु!'

नारायण खड्काबिहीबार, असार २७, २०८१

'नेपालबाट राजतन्त्र अन्त्य हुँदा सबैभन्दा बढी खुसी भएको थिएँ'

भगवती पाण्डेबुधबार, असार २६, २०८१

'छोरी स्कुटी चढेर काममा गएको हेर्न मन छ'

सविता बुढामंगलबार, असार २५, २०८१

'पैसा हुँदा त अनेकथरी बुद्धि फुर्छ नि!'

रोहित महतोसोमबार, असार २४, २०८१

'राजनीति त आजकल कालो बादलझैं लाग्छ, कता मडारिने भरै नहुने'

नारायण खड्काशुक्रबार, असार २१, २०८१

'...अनि विदेश जाने योजना त्यागेँ, घर फर्केर कक्षा नौमा भर्ना भएँ'

राजु अधिकारीबिहीबार, असार २०, २०८१

'हल्लाको पछि लागेर नेताको पक्ष लिन्नँ'

दीपकजंग शाहीबुधबार, असार १९, २०८१

'केटाकेटीले मिसकी आमा भनेर नमस्कार गर्छन्, मलाई खुसी लाग्छ!'

नारायण खड्कामंगलबार, असार १८, २०८१

'चित्त दुखेर १६ वर्षमै प्रहरीको जागिर छोडिदिएँ'

भगवती पाण्डेसोमबार, असार १७, २०८१

'प्रदीप गिरीको जग्गा कमाएर छोराछोरी हुर्काएँ'

रोहित महतोआइतबार, असार १६, २०८१

'प्रचण्डले दुई वटा डुंगामा टेकेर सरकार चलाएका छन् रे'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, असार १४, २०८१

'ठूला नेता कोही चिन्दिनँ, को मनपर्छ भन्नु!'

दीपकजंग शाहीबिहीबार, असार १३, २०८१

'मलाई होटलले बोल्न, मान्छे चिन्न र जग्गा किन्न सिकायो'

नारायण खड्काबुधबार, असार १२, २०८१

'विदेशको भिसा नलागेर ठिकै भएछ भन्ने लागेको छ'

भगवती पाण्डेमंगलबार, असार ११, २०८१

'एक दिन खुसी हुने भए पो सम्झिनु, सधैं खुसी होइन्छ कति सम्झिनू!'

भगवती पाण्डेसोमबार, असार १०, २०८१

'छोरा बिमारी छ, मेरो भोक-निद्रा हराएको छ'

सविता बुढाआइतबार, असार ९, २०८१

'पहिला त हिँड्दा हिँड्दै निद्रा लाग्थ्यो, उमेरले निद्रा खाने रहेछ'

सविता बुढाशुक्रबार, असार ७, २०८१

'खेत नदीले बगाएर लग्यो सबै खुसी'

रोहित महतोशुक्रबार, असार ७, २०८१

'भनेको जस्तै जोडा पाएकी छु, यति भए के चाहियो र!'

नारायण खड्काबुधबार, असार ५, २०८१

'खुसी त तरुनीबेला भइयो नि!'

भगवती पाण्डेमंगलबार, असार ४, २०८१

'अनि मुम्बईमा मन बसेन!'

नारायण खड्कासोमबार, असार ३, २०८१

‘मान्छेहरू भन्छन् ४० कटेसी रमाउँला, मेरो त झन् दुःख भइरहेको छ’

राजेश घिमिरेशुक्रबार, जेठ ३२, २०८१

'छोरीले भनेपछि घुम्ती पसल सुरू गरेको हुँ'

नारायण खड्काशुक्रबार, जेठ २५, २०८१

'दुर्घटना हुँदा भाग्य बलियो भएर बाँचेको थिएँ'

दीपकजंग शाहीबुधबार, जेठ २३, २०८१

'सामाजिक सुरक्षा भत्ताले गुजारा चलाएकी छु'

सविता बुढामंगलबार, जेठ २२, २०८१

'निदाउँदा श्वास फुत्किहाल्छ कि भन्ने डर लाग्छ'

राजेश घिमिरेसोमबार, जेठ २१, २०८१

'दुबै छोरा कालीगण्डकीमा डुबेको घटना सम्झेर दु:खी हुन्छु'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, जेठ १८, २०८१

Previous 1 2 34 Next