Nepal's Digital Newspaper :: नेपालको डिजिटल पत्रिका :: Setopati

नारायण खड्का

'सरकारले हामीलाई यो देशको जनता माने पो...!'

नारायण खड्कामंगलबार, मंसिर ४, २०८१

'त्यो बेला खुब निद्रा लाग्थ्यो, अचेल छिट्टै खुल्छ'

सविता बुढाशुक्रबार, कात्तिक ३०, २०८१

‘उसले ल्याएपछि आई, के बिराई!’

नारायण खड्कासोमबार, कात्तिक २६, २०८१

तस्बिर: राजु अधिकारी

‘हिँडडुल गरिरहने भएर होला ८० वर्षसम्म पनि स्वस्थ छु'

राजु अधिकारीशुक्रबार, कात्तिक २३, २०८१

'रातभरि गहिरो निद्रा नलागेको धेरै वर्ष भयो'

भगवती पाण्डेबिहीबार, कात्तिक २२, २०८१

'कति वर्षकी भएँ थाहा भएन, चारपटक भत्ता बुझेँ'

भगवती पाण्डेबुधबार, कात्तिक २१, २०८१

'नेताहरू स्मार्ट सिटी मात्रै भन्छन्, स्मार्ट सिटिजन बनाउने कुरा गर्दैनन्'

रोहित महतोबुधबार, कात्तिक १४, २०८१

'म त अब वडाध्यक्ष हुन चाहन्छु'

नारायण खड्कासोमबार, कात्तिक १२, २०८१

'श्रीमानले माया गर्दा धेरै खुसी मिल्छ'

सविता बुढाआइतबार, कात्तिक ११, २०८१

'त्यो यात्रामा नगएको भए दुर्घटना हुने थिएन भन्ने लागिरहन्छ'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, कात्तिक ९, २०८१

'खुसीको बारेमा त थाहा छैन'

सविता बुढाबुधबार, कात्तिक ७, २०८१

'अहिले पनि बुवालाई सम्झिँदा आँसु झर्न थाल्छन्'

भगवती पाण्डेसोमबार, कात्तिक ५, २०८१

'मेरो पसलमा आगो लाग्दा मन पनि खरानी जस्तै भयो'

भगवती पाण्डेमंगलबार, असोज २९, २०८१

'अनि मैले गलत काम गर्न छाडेँ'

नारायण खड्कासोमबार, असोज २८, २०८१

'अर्को किताब लेख्न पाए हुन्थ्यो भन्ने हुटहुटीले निद्रा बिथोल्छ'

नारायण खड्काशुक्रबार, असोज २५, २०८१

'चाडपर्वमा आमाको अभाव खड्किरहन्छ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, असोज २४, २०८१

'मेरा बाबाले रक्सी खाएर आमा र हामी ६ भाइबहिनीलाई नौ हजारमा बेचिदिए'

सविता बुढासोमबार, असोज २१, २०८१

'छोराछोरीबाट आशा गर्नेले कहिल्यै सुख पाउँदैन'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, असोज १८, २०८१

'अमेरिका गएको कान्छा छोराको चिन्ताले निदाउन सक्दिनँ'

नारायण खड्काबुधबार, असोज १६, २०८१

'३५ वर्षको उमेरमा बल्ल छुटकारा मिल्यो'

सविता बुढासोमबार, असोज १४, २०८१

'म त जोकर हुँ'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, असोज ११, २०८१

'म त गाउँभरिको सुखी मान्छे हुँ, जता गए पनि पैसा भेट्छु'

भगवती पाण्डेबिहीबार, असोज १०, २०८१

'मैले यो घोडाका आँसु धेरै देखेको छु, म पनि सँगै रोएको छु'

नारायण खड्काबुधबार, असोज ९, २०८१

'भेट्दै नभेटेका नेता को मन पर्छ भन्नू!'

दीपकजंग शाहीआइतबार, असोज ६, २०८१

'त्यसपछि उहाँ मलाई पुलुक्क हेरेर हाँस्नुहुन्छ'

नारायण खड्काबिहीबार, असोज ३, २०८१

'मैले सबै पैसा छोराछोरीमै लगानी गरेँ'

रोहित महतोबुधबार, असोज २, २०८१

'हाम्रो कमाइले हामीलाई पुग्छ, छोराछोरीलाई कमाएको आफैले बचत गर भनेका छौं'

राजेश घिमिरेशुक्रबार, भदौ २८, २०८१

'मर्नेबेला सुनपानी खान सुनको टप लगाउने इच्छा छ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, भदौ २७, २०८१

'खुसी र रमाइलो पनि उहाँसँगै गयो'

भगवती पाण्डेसोमबार, भदौ २४, २०८१

'मान्छेले सडकमा माग्दै हिँडेको देख्दा साह्रै चित्त दुख्छ'

दीपकजंग शाहीआइतबार, भदौ २३, २०८१