कन्सर्ट चलिरहेको थियो, दर्शकहरू उफ्रिरहेका थिए। गीतको बोल थियो, ‘गाउँ गाउँबाट उठ’। त्यतिबेलै दुइटामध्ये एउटा जेनरेटर अचानक बन्द भइदियो। त्यो जेनरेटरको सम्पर्क कार्यक्रमस्थलको माइकहरूसँग थियो।
अर्थात्, माइकहरू अचानक थामिए ।
तर, बुटवलमा सोमबार राति नेपथ्य कन्सर्टले जगाइरहेको तीव्र संवेग अलिकता पनि प्रभावित हुन पाएन। किनभने, नेपथ्यका मुख्य गायक अमृत गुरुङको आवाज नपाए पनि झण्डै दुई मिनेटसम्म फुटबल मैदानमा जम्मा भएका करिब चार हजार दर्शकले एकोहोरो ‘गाउँ-गाउँबाट उठ’ का शब्दहरू चर्को स्वरमा गाइरहे।
स्टेजमा बसेका अमृत भने तलबाट आएको गीत सुनेर हात हल्लाइमात्र रहेका थिए।
दुई मिनेटमै बत्ती आयो र फेरि पूर्ववत् कार्यक्रम अघि बढ्यो।
‘सुरूमा अत्यास लागेको थियो,’ गायक अमृत भन्छन्, ‘तर, अन्त्यमा भने नेपथ्य र दर्शकबीचको सामिप्यले प्रविधिलाई पनि जितेको महशुस भयो।’
यसरी बुटवलस्थित ‘एन्फा टेक्निकल इन्स्टिच्यूट स्टेडियम’मा आयोजित नेपथ्य कन्सर्ट फरक अनुभवका साथ सोमबार सम्पन्न भएको छ।
देशव्यापी यात्रामा निस्केको नेपथ्यले तेस्रो प्रस्तुति यहाँ आयोजना गरेको थियो।
‘हाम्रो कास्की जिल्लाले तपाईंहरूको बुटवललाई परम्परादेखि बटौली बजार भनेर चिन्दै आएको छ,’ गुरुङले कार्यक्रमको सुरूवातमै उल्लेख गरेका थिए, ‘यो सहर कुनै समय हामीले नुनको व्यापार गर्ने बाटो थियो। पहाडबाट नुन बोकेर आएका भरियाहरूले यस सहरमा भारी बेचेपछि माथि डाँडामा रहेका उनको परिवार र आफन्तका लागि किनमेल गरेर फर्कन्थे।’
तिनै भरिया, नुनको बाटो र यो पुरानो बजारमा समर्पित हुँदै अमृतले नेपथ्य गीत गुन्गुनाए–
‘यानीमाया बटौलीको बजारैमा यानीमाया
यानीमाया चुरौटाको दोकान यानीमाया
यानीमाया कति किन्नु चुरा र धागो यानीमाया’
‘चुरा र धागो किन्ने त्यतिबेलाको सानो बटौली बजार आजको यस्तो विस्तारित बुटवल बन्न पुगेको छ,’ अमृतले थपे, ‘यो सहर झनै फले–फूलेको हेर्न पाउँ ।’
कार्यक्रम अघि बढ्दै गयो, दर्शकहरू पनि थपिँदै गए ।
त्यसै क्रममा अमृतले यात्रामै आधारित नेपथ्यको अर्को गीत ‘सालैजो’ सुनाए ।
यो गीतको उत्पत्ति बुटवलकै उत्तरी भेगमा पर्ने पहाडी क्षेत्रबाट भएको जानकारी पनि उनले दिए ।
‘लेकैको कुहिरो अउलै झर्योे, आहै सालैजो, लाग्यो कुहिरो दिनभरि,’ यस्ता लाइनहरूले भरिएको गीत सुनाइसकेपछि अमृतले जानकारी दिए, ‘तपाईंहरूकै मास्तिर पर्ने गुल्मी जिल्लामा ट्रेकिङ गएको बेला यो गीत लेखेको थिएँ।’
मैदानमा भरिएका चारहजार दर्शक भीडमा एन्फाले तालिम दिँदै गरेका फुटबल क्षेत्रकै भावी कर्णधारहरूको उपस्थिति थियो।
अमृतले भने, ‘तपाईंहरू सबैको योगदान यस राष्ट्रका निम्ति भविष्यमा मूल्यवान हुने विश्वास लिएको छु।’
त्यतिबेला दर्शकहरूले चर्को आवाजका साथ अमृतका भनाइको स्वागत गरेका थिए।
घडीले ठीक पाँच बजेर पैतालिस मिनेट देखाउँदा सुरू भएको कार्यक्रम दुई घन्टासम्म निरन्तर चलेको थियो।
बुटवलमा नेपथ्यले यसअघि पनि आफूलाई पटक/पटक प्रस्तुत गर्दै आएको छ। त्यसमा पनि विशेष गरेर द्वन्द्व र संक्रमण कालमा बारम्बार नेपथ्य यहाँ गुञ्जियो। त्यो समयमा सुरक्षाकै कारण दिउँसो मात्र कन्सर्ट गर्न पाइन्थ्यो।
यसपाला भने झण्डै दुई वर्षको अन्तरालपछि साँझको परिवेशलाई झिलिमिलि पारेर बुटवलवासीको सांगीतिक तृष्णा मेट्न नेपथ्य सफल भएको थियो ।
कार्यक्रममा ‘भेडाको ऊनजस्तो’, ‘छेक्यो छेक्यो’ हुँदै नयाँ गीत ‘शिरफूल शिरैमा’ सुनाइएको थियो। धौलागिरी अथवा यस गीतले भन्ने धौलासिरि आसपासका वासिन्दाहरु ओहोर दोहोर गर्ने गौंडा बुटवलले यो नयाँ गीतलाई जोडदार स्वागत गरेको थियो ।
त्यसपछि कार्यक्रमले फेरि ‘चरि मर्यो’, ‘जोमसोमे बजार’देखि अर्को नयाँ ‘कोसीको पानी यो जिन्दगानी’ जस्ता गीतहरूको श्रृंखलामा प्रवेश गरेको थियो ।
रातको अँध्यारो जसै बढिरहेको थियो, मञ्चको चमक उत्तिकै तीव्र हुन थालेको थियो। त्यसमा राजधानीदेखि पुगेका प्राविधिकहरूले तयार पारेको मञ्च र प्रकाश व्यवस्थाको मात्र नभइ नेपथ्यले उचालेको दर्शकको उत्तेजना र उन्मादले उत्तिकै पाइन थपेको देखिन्थ्यो ।
दर्शकको माझमा नेपथ्य उभिएको बेला उनीहरुको सर्वाधिक प्रिय ‘रेशम’ र ‘तालको पानी’ छुट्ने कुरै भएन। पछिल्ला गीतहरुले मैदानको तापक्रम झनै उच्च विन्दुमा पुर्याएको थियो ।
अन्तिममा ‘रातो र चन्द्रसूर्य’ सुनाउँदा फेरि दर्शकदीर्घाबाट अपार साथ पाएर यो यसका शब्दहरू स्रोताको ओठबाट निस्किरहेको देखिन्थ्यो ।
अघिल्लोपटक जस्तै यसपाला पनि बुटवलस्थित ‘यस नेपाल’ले कन्सर्ट आयोजना गरेको थियो ।
बुटवलको कन्सर्ट सम्पन्न भएपछि नेपथ्य टोली अब आगामी प्रस्तुतीको निम्ति धनगढीतर्फ जानेभएको छ ।
धनगढीको कार्यक्रम मंसिर १३ गते सम्पन्न हुनेछ ।
-1746009348.jpg)
