जीवनमा केही सम्बन्धहरू यस्ता हुन्छन्, जसले मानिसलाई पूर्णता महसुस गराउँछन्। ती सम्बन्धहरूमा स्नेह, विश्वास र सपना भरिएका हुन्छन्। तर, कहिले कहिले ती सम्बन्धहरू आफै विछोडको कारण पनि बन्छन्। मेरो जीवनमा भएको एउटा सम्बन्धले यस्तै अनुभव गरायो। यस लेखमा म एक जीवनको विशेष क्षणको बारेमा चर्चा गर्न चाहन्छु, जसले मेरो जीवनमा गहिरो प्रभाव पार्यो। एउटा सम्बन्ध जसले मलाई धेरै सन्देश र सिकाइहरू दिएको छ।
फेसबुकबाट जोडिएको सम्बन्ध
मेरो सम्बन्धको यात्रा फेसबुकबाट सुरू भएको थियो। यस अङ्ग्रेजी शब्दको पछाडि एउटा नयाँ संसार लुकेको थियो। फेसबुक, जुन एक सामाजिक सञ्जालको रूपमा सुरू भएको थियो, अब मानिसहरूलाई आफ्ना विचार र भावनाहरू सँगै साझा गर्नको लागि एउटा महत्वपूर्ण प्लेटफर्म बनिसकेको थियो। यसको माध्यमबाट मैले उनको मुस्कान देखेँ, र यो एक क्षण थियो जसले मेरो मनमा एउटा नयाँ हलचल ल्यायो।
सामाजिक सञ्जालको माध्यमबाट कसैसँग पहिलो पटक संवाद गर्नु एक नयाँ अनुभव थियो। यो कुनै साधारण संवाद थिएन। मेरो मनमा एक अनौठो भावना थियो, एक प्रकारको जादुयी आकर्षण जसले मलाई उनलाई अझ बढी चिन्नको लागि प्रेरित गर्यो। यसअघि मैले फेसबुकमा धेरैलाई जान्ने प्रयास गरेको थिएँ, तर उनीसँगको संवाद केही विशेष थियो। सुरूमा, म निकै सतर्क थिएँ र हिचकिचाहटको अनुभव गर्थें। तर, जब मैले उनलाई 'नमस्ते' भनेर म्यासेज पठाएँ, उनलाई पाउँदा निकै सामान्य प्रतिक्रिया आएको थियो। उनले पनि 'नमस्ते' भनेर उत्तर दिइन्। त्यही सामान्य म्यासेजले हाम्रो संवादको एक नयाँ अध्याय सुरू गर्यो।
त्यसपछि, हाम्रो संवादका विषयहरू विस्तारै बढ्दै गए। हामीले साधारण चिनजानका प्रश्नहरू भन्दा बढी कुरा गर्नु थाल्यौं। 'तिमी कहाँ बस्छौ?' 'तिमी के गर्दैछौ?' जस्ता प्रश्नहरूको उत्तर दिँदै, हामीले एकअर्काको जीवनका बारेमा थप जान्न थाल्यौं। सुरूआतका दिनहरूमा यो कुराकानी साधारण थियो, तर यसले हाम्रो भावनात्मक जडानलाई एक मजबुत आधार दिएको थियो।
फोनमा कुराकानीले आत्मीयता बढायो
केही महिना फेसबुकमा कुराकानी गरेपछि, मैले उनलाई फोन गर्ने प्रस्ताव राखेँ। फोनमा कुराकानी गर्नु भनेको अजनबीलाई अझ नजिकबाट चिन्नु हो। सुरूमा उनी अलिक हिचकिचाइन्, तर अन्ततः हामीले फोनमा कुरा गर्ने निर्णय गर्यौं। पहिलो पटक फोनमा कुरा गर्दा हामीलाई थाहा भयो कि शब्दले भावनाहरूलाई अझ गहिरो बनाउन सक्छ। यस कुराकानीले हाम्रो सम्बन्धलाई एक नयाँ आयाम दिइरहेको थियो।
फोनको संवादको क्रममा, हामीले हाम्रो बाल्यकालका सम्झनाहरू, दैनिक अनुभवहरू र भविष्यका योजना साझा गर्न थाल्यौं। ती चाँडै सँगै बिताएका समयहरूले हाम्रो सम्बन्धलाई अझ गहिरो र आत्मीय बनाएको थियो। हरेक दिनको कुराकानीले हामीलाई एकअर्कासँग थप जोड्ने काम गर्यो।
सपना र भविष्यको योजना
हाम्रो सम्बन्धको सबभन्दा सुन्दर पक्ष भनेकै हामीले सँगै देखेका सपना थिए। हामीले सँगै भविष्यका योजना बनायौं। एकदिन उनले भनिन्, 'हामी सँगै घर बनाउँछौं, जहाँ हरेक बिहान खुसीले भरिएको हुनेछ।' उनले भनेका यी शब्दहरूले मलाई आशावादी बनायो। ती शब्दहरूले मलाई एउटा यस्तो संसारको कल्पना गर्न मद्दत गर्यो, जसमा हामी सँगै हर्ष र उल्लासको साथ जीवन व्यतित गर्ने थियौं।
तर, यत्रा कति सुन्दर र रोमान्टिक लागे पनि, वास्तविकता भनेको सपनासँग मिल्दैन। सबै कुरा सरल र सपनाजस्तो हुँदैन। हामीले सँगै देखेका ती भविष्यका योजनाहरू कहिल्यै पूरा भएनन्। उनका शब्दले मलाई जीवनका बारेमा एउटा नयाँ दृष्टिकोण दिन्थे।
घुम्न गएका क्षणहरूको सम्झना
हाम्रो सम्बन्धका सबैभन्दा रमाइलो क्षणहरूमा एक पल थियो, जब हामी सँगै घुम्न गएका थियौं। त्यो घुमाइ हाम्रो सम्बन्धको सबभन्दा रमाइलो समय थियो। हामी बाइकमा यात्रा गर्दै थियौं। सँगैको समयले हामीलाई झन् नजिक ल्याएको थियो। अचानक हाम्रो बाइक अनियन्त्रित भएर पल्टियो।
दुवैलाई सामान्य चोटपटक लाग्यो। तर, उनले आफ्नो पीडाको वास्ता नगरी मेरो अवस्थाबारे चिन्ता गरिन्। 'तिमीलाई केही भएन है?' भनेर सोध्दा म भावुक भएँ। यस घटनापछि हामीले धेरै फोटोहरू खिच्यौं। ती फोटोहरू अहिले पनि मेरो जीवनका अमूल्य सम्झनाहरू बनेका छन्।
सम्बन्धमा परिवर्तनको संकेत र सम्बन्ध छुट्नुको संकेत
समयसँगै सबै कुरा उस्तै रहँदैन। हाम्रो सम्बन्धमा पनि बिस्तारै परिवर्तन आउन थाल्यो। सुरूका दिनहरूमा उनी मेरा हरेक सन्देशको तुरून्त उत्तर दिइरहेको हुन्थिन्। हामीले दिनभरका अनुभवहरू, भावनाहरू, र सम्झनाहरू साझा गर्न थाल्यौं।
तर, समयको साथसाथै उनले मेरो सन्देशहरूको प्रतिक्रियामा चासो देखाउन बन्द गरिन्। उनको जबाफहरूको आवृत्ति घट्न थाल्यो। फोनमा कुराकानी पनि पहिले जस्तो आत्मीय र गहिरो नहुन थाल्यो।
मैले उनलाई यो परिवर्तनका बारेमा सोध्ने साहस गरेँ, तर उनले हरेक पटक 'आजभोलि थाकेको छु,' 'अलिक व्यस्त छु,' जस्ता बहाना दिइन्।
यो परिवर्तनको संकेत थियो, र मैले यो संकेतलाई बेवास्ता गर्न सकिनँ।
फेसबुकमा ब्लक भएको क्षण
सम्बन्धमा आएको दुरीको असर तीव्र रूपमा महसुस हुन थाल्यो। त्यो दिन आयो, जुन मेरो जीवनको सबैभन्दा कठिन समय बन्यो। उनले मलाई फेसबुकमा ब्लक गरिन्। यस निर्णयसँगै मेरो मनमा एउटा गहिरो शून्यता र पीडाको अनुभूति भयो। उनले मलाई ब्लक गरेपछि, म आफूलाई एक्लो महसुस गरें।
उनका पुराना म्यासेजहरू र तस्बिरहरू अब मसँग थिएनन्। सबै कुरा अचानक अन्धकारमा परिणत भयो। मैले उनलाई सम्पर्क गर्न धेरै प्रयास गरें—मैले म्यासेज पठाएँ, फोन गरेँ, तर कुनै उत्तर आएन।
त्यो पीडादायक क्षणले मेरो जीवनमा एउटा गहिरो रिक्तता सिर्जना गर्यो।
आफन्तहरूको दबाब र मेरो अवस्था
सम्बन्ध टुटेपछि, मेरो परिवारले बिहेको कुरा गर्न थाल्यो। मैले आफन्तहरूको दबाब महसुस गर्न थालेँ। बाआमाले मलाई सम्झाउँदै, 'अब तिमीले जीवनको नयाँ यात्रा सुरू गर्नुपर्छ,' भन्न थाले। विभिन्न आफन्तहरूले आफूहरूका प्रस्ताव ल्याउन थाले।
तर, मेरो मन अझै पुराना सम्झनामा अडिएको थियो। परिवारलाई मैले यसो मात्र भन्न सक्थें, 'म अहिले कुनै नयाँ सम्बन्धको लागि तयार छैन।'
सम्बन्ध टुट्नुको पीडा
सम्बन्ध टुट्नु भनेको एउटा गहिरो चोट हो। ती दिनहरू, जब हामीले सँगै खुसीका पल बाँड्यौं, अहिले केवल सम्झनामा मात्र सीमित छन्। उनका शब्दहरू, 'तिमी मेरो जीवनको विशेष व्यक्ति हौ,' आज पनि मेरो कानमा गुञ्जिन्छ। तर, ती खुसीका क्षणहरू कहिल्यै फर्केर आएनन्।
सम्बन्ध टुट्नुको पीडा बुझ्नका लागि केही शब्दहरू कम छन्। यस्ता क्षणहरू जीवनमा एक गहिरो र अपूरणीय खालीपन ल्याउँछन्।
अन्तिम स्मरण: उसको याद सधैंभरि रहनेछ
आज पनि, म उनलाई कुनै रिस वा गुनासो राख्दिनँ। उनले मेरो जीवनमा एउटा विशेष स्थान ओगटेकी छन्। अब मेरो जीवनमा अरूसँग नयाँ सम्बन्ध बनाउने चाहना छैन। उनी मेरो अतीत मात्र होइन, मेरो स्मृतिको स्थायी हिस्सा बनेकी छिन्।
उनको याद मेरो मनमा सधैं रहनेछ। जब म आफ्ना पुराना सम्झनाहरू सम्झन्छु, ती क्षणहरू अझै मेरो मनलाई छुन्छन्। उनका मुस्कान, उनका शब्दहरू, र हामी सँगै बिताएका क्षणहरूले मेरो जीवनको यात्रामा एउटा गहिरो चिह्न छोडेको छ।
